Kochany Przybyszu

Jeśli chcesz zamieszkać w Mojej Małej Przystani z napisem Maniki
Zapraszam.
Mogę dać Tobie Chatkę nad brzegiem Morza, albo w głębi lądu…
Mam tu w tym wirtualnym świecie Małą Amerykę
i tam czeka na Ciebie Apartament…
Zamieszkaj u mnie…

Maniki : )

wtorek, 27 września 2016

When a man loves a woman

Maniki była u siebie. Słońce ledwie zaszło, a od razu odczuwało się różnice temperatur. Darek zajrzał do jej Chatki. Nie powiedział dobry wieczór, ani witaj tylko objął ją i pociągnął za sobą na plażę. Podeszli do brzegu morza. Słuchali szumu fal. Darek głośno nabrał powietrza w płuca i powoli je wypuścił przez usta. Spojrzał na nią. Znów nabrał głośno powietrza. Maniki naśladując go nabrała spory haust powietrza.
- Oddychasz tym samym powietrzem co ja - powiedział szeptem
Spojrzała na niego. Uśmiechał się.
- Chyba o to właśnie chodzi, by oddychać tym samym powietrzem...
Objął ją. Oparła się o niego plecami. Stali tak patrząc w dal...
Przeszli się na krótki spacer, który zakończyli w Chatce Darka.
- Mogę włączyć Radio? - zapytała, ostatnio sam jej to zaproponował
- Znooowu?
- Dareeek przecież ostatnio...
- Włącz
Maniki podeszła do wieży. Kiedy tylko fale Radiowe wypełniły pokój usłyszała jak Darek śpiewa w duecie z Beatą...
- Ale pięknie!!! Kocham! - miała ochotę wykrzyknąć, ale powiedziała - Tak mógłbyś dla mnie zaśpiewać
- Ja? - Darek grał na zwłokę, od kilku dni ćwiczył wciąż ten sam utwór, znał doskonale refren
- Ty, dla mnie - Maniki usiadła na kanapie
Darek poszedł do kuchni. I kiedy tylko tam wszedł usłyszała jak śpiewa półgłosem:
"Ja tak bardzo kocham cię
Przecież wiesz jak bardzo ciebie kocham
Dobrze wiesz"
Maniki rozpoznała utwór o którym jej niedawno wspominał. To "List" Bednarka...
W tym samym czasie z Radiowych głośników popłynął kolejny utwór
- Darek pozwól - zawołała Maniki, miała ochotę zatańczyć
- Już idę, idę
Darek nie powiedział ani słowa, porwał ją w ramiona... Znów tańczyli...
- When a man loves a woman - nucił
Z twarzy Maniki wyczytał wielką radość


4 komentarze:

  1. Witaj Maniki. Oddychać tym samym powietrzem, tak. Ale, połączyć ten oddech w jedno wspólne tchnienie, to dopiero wielka sztuka.Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  2. boje się cmentarza nocą
    wole zwykłe popołudnie cisze i spokój lubie te chcwile tylko moje i dla nich tez zapalam światełko by ochoc trochę rozjaśniało zmrok

    OdpowiedzUsuń
  3. piekna to milosc,ale gdzie taka znalezc...pozdrawiam cieplo ulkalup

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję pięknie

Miłego dnia :)

Maniki